Malam
tadi, aku ke tapak pesta konvo USM yang telah bermula. Konvokesyen untuk kali
ke -44. Jadi adalah peniag2 yang berjual dan pelanggan yang membeli. Ada dalam
banyak2 kedai tu, kedai menjual buku2, dan ada buku keluaran PTS.
PTS amat aku perhatikan buat masa sekarang…
aku menantikan novel terakhir beliau aku kira, kerana itu yang
diterbitkan untuk kali terakhir. Kerana Ustaz Azizi telah pergi selamanya
menemui penciptaNya.
Aku amat sayu dan pilu membaca tulisan2 kawan rapat beliau. Terutamanya yang
bertajuk Azizi dalam kenangan, apakah ada
anugerah ‘sasterawan rakyat’? oleh H Fansuri dalam www.detikdaily.net. Beliau memberitahu
jasa2 Ustaz Azizi selama masa hayatnya.
Ada juga tulisan Dinsman yang menceritakan tentang Arwah Ustaz Azizi yang ‘tidak
diendahkan’ oleh kerajaan PAS Kedah. Kalau zaman awal merdeka (kalau Malaysia
betul2 dijajah), banyak sastera Melayu mempengaruhi rakyat untuk menuntut
kemerdekaan daripada penjajah! Di Indonesia juga sama.
Tapi, bagi zaman ini, karya2 Azizi banyak sekali mempengaruhi pembaca. Terutama
sekali aku. Kepayahan rakyat dengan kepolosan mereka yang tetap berusaha untuk
hidup menerusi prinsip hidup yang tegar. Karya azizi juga banyak menyentuh
tentang pentadbiran yang korap.
Aku barangkali tidak mengenali Azizi daripada dekat, tetapi, aku kenal Azizi
daripada karya2 beliau. Harga Sebuah Maruah adalah novel pertama beliau yang
aku baca. Itu pun berpunca daripada tugasan kursus Sastera. Aku yang ‘memaksa’
diri untuk merajinkan diri untuk membaca terkesan daripada karya beliau.
Selepas itu, novel Kawin-kawin, Buih, Suriati, Anak Belantara Tropika, dan Seorang
Tua di kaki Gunung iaitu novel yang mengangkat nama Azizi di persada penulisan
tanah air. Novel yang paling bertuah aku ialah novel Daerah Beta, kerana aku
beli sendiri dari tangan beliau.
Novel Daerah Beta aku beli setelah aku emel dan hantar mesej serta talefon
beliau untuk membeli novel itu. Dan ketika Azizi datang bercakap tentang novel
Interlok di Pusat pengajian Ilmu Kemanusiaan, USM itulah aku beli novel itu,
berserta mendapatkan tandatangan beliau sekali.
Ketika itu juga aku mendapatkan autograph untuk novel Seorang Tua Di Kaki
Gunung yang original punya. Azizi juga ada cakap, sekarang ramai orang yang
cari novel itu, dan beliau terpaksa photostep kepada mereka yang mahu beli. Tapi
aku dapat yang original punya. Amat bertuah rezeki aku.
Yang membuatkan aku rasa bangga juga, dalam page autograph tu, Azizi tulis ‘anakanda’!!
Begitu mesra Azizi ‘merakyatkan’ dirinya untuk insan yang tidak pernah
mengenalinya. Walhal juga, usia kami jauh berbeza, namun jurang usia itu
disamaratakan oleh sikap Azizi yang rendah diri.
Semua novel2 beliau ada semua autograph beliau. Itu membuatkan aku bangga membaca
novel2 beliau! Namun sekarang,novel terbaru beliau, Badai Cinta dan akan datang
Mandala Dunia Kedua sudah pasti tidak
akan aku dapatkan lagi autograf beliau yang sangat2 berharga bagi aku!!!
Aku kiranya mahu lebih mendekati beliau, tetapi aku melepaskan peluang,
beliau pernah menjemput aku ke pejabatnya di CAP belakang Masjid Negeri Penang.
Cuma 3 kali aku pernah berjumpa beliau, itu pun dua kali ketika kongsi
pengalaman beliau ketika menulis Harga Sebuah Maruah, dan sekali lagi membeli
novel Daerah Beta di PPIK, USM. Itulah kali terakhir aku berjumpa belaiu. Selepas
itu aku ada bercakap dengan beliau ketika beliau menanti untuk pembedahan
jantung.
Selepas itu, ketika aku lepas ambil biri-biri bulan puasa lepas. Cik mesej yang Azizi
sudah meninggal dunia! Berbaur perasaan aku. Aku baru mahu mengenali beliau,
namun…
Aku sangat suka membaca karya Azizi kerana ketelitian beliau! Daripada sekecil-kecil
perkara hinggakan sebesar-besar hal, Azizi kupas jalinaturkan dengan amat ‘mesra’.
Sehinggakan sesuatu yang tidak ada perkataan untuk perkara diadakan oleh Azizi.
(aku temui dalam novel Harga Sebuah Maruah).
Ustaz Azizi juga sangat peka. Perkara yang terlepas pandang oleh kita, tetapi
sesuatu yang amat bernilai oleh Azizi. Beliau boleh mengupas sesuatu itu dengan
lengkap yang jarang aku temui. Contohnya dalam penulisan SN Abdullah Hussin.
Aku fikir, penulisan Azizi mencapai tahap penulisan SN Shahnon Ahmad! Azizi
pernah cakap, “cikgu Shahnon kalau tulis pasal korek telinga pun boleh hingga
jadi satu buku”.
Tema rakyat yang dibaca oleh Azizi yang memikat aku terus mencari karya
beliau. Akan datang tidak tahulah akan ada atau tidak penggantinya…
Notatapakaki : al-Fatihah buat arwah Ustaz Azizi (guruku melalui tulisan)
No comments:
Post a Comment